Tot voor kort was het alleen de advocatuur die scheidingen afhandelde. Tegenwoordig zijn er naast de advocaat en binnen de advocatuur zelf meer mogelijkheden.
1. De advocaat.
Binnen de advocatuur zijn er advocaten die zich gespecialiseerd hebben in echtscheidingen. Dit zijn de zogenaamde advocaat-scheidingsbemiddelaars of de advocaat-mediators. Veel van deze in echtscheidingen gespecialiseerde advocaten hebben zich verenigd in de VFAS (de vereniging van familie en advocaat-scheidingsbemiddelaars).
Deze aparte vereniging binnen de advocatuur stelt hoge eisen aan haar leden qua opleiding en kennis en de professionele omgang met cliënten. Niet elke advocaat is dus gespecialiseerd in echtscheidingen.
Partners in een echtscheiding kunnen er voor kiezen om samen naar één advocaat te gaan of elk een advocaat in te huren.
Samen naar één advocaat.
Bij de keuze om gezamenlijk naar één advocaat te gaan, wordt er gekozen voor een meer juridische aanpak van de echtscheiding. Immers de advocaat heeft een juridische achtergrond en achtergrond verloochent zich over het algemeen niet. Wanneer u er voor kiest om samen naar één advocaat te gaan heeft dat veel voordelen, onder andere:
- een kostenbesparing ten opzichte van twee advocaten;
- inspraak over de te volgen procedure;
- u en uw partner krijgen tegelijkertijd dezelfde informatie;
- gezamenlijk gemaakte afspraken;
- de kans op een langdurige “vechtscheiding” is aanmerkelijk kleiner;
- aansturen op een compromis bij tegengestelde belangen.
Een voorwaarde om samen met één advocaat de scheiding te regelen is dat beide partners zich op hun gemak voelen bij de advocaat en dat beide partners het gevoel hebben dat hun beider belangen goed behartigd worden.
Een goede (advocaat-) scheidingsbemiddelaar is uitstekend in staat om de belangen van beide partners te behartigen, een mogelijk gebrek aan kennis bij te spijkeren en/of verbale onevenwichtigheid in evenwicht te brengen.
Elk een advocaat.
De ervaring leert dat er een aantal motieven zijn om er voor te kiezen om elk een advocaat te nemen. Een aantal van die motieven wordt hier op een rijtje gezet.
- de angst bij één van beide partners dat de individuele belangen niet of onvoldoende behartigd worden;
- het gevoel bij één van de partners dan de andere partner verbaal sterker is of meer kennis van zaken heeft en daardoor in het voordeel is;
- de zorg dat de advocaat niet neutraal is en de andere partij bevoordeelt;
- niet meer met de andere partner willen communiceren;
- het gelijk willen halen;
- oplopende ruzies tussen de partners.
Bovenstaande redenen zijn op zich goede redenen om elk een advocaat te nemen. Het nadeel is echter wel dat de scheidingskosten op die manier flink kunnen oplopen en dat de scheiding relatief lang duurt.
Immers de beide advocaten zullen er het beste voor hun cliënten uit willen halen, die bij de echtscheiding tegengestelde belangen hebben.
Advocaten zijn vanuit hoofde van hun beroep opgeleid als “strijders” om de belangen van hun cliënten te behartigen. De schrijfstijl en de communicatie van advocaten is in eerste instantie dan ook vooral zakelijk en juridisch, en is er op gericht om het gelijk voor de cliënt te behalen.
Op welke manier de advocaat communiceert met de “tegenpartij”, kunt u in overleg met de advocaat meebepalen.
Sterker nog, u kunt zelfs uw advocaat de opdracht geven om, met inachtneming van uw belangen, in overleg te gaan met de advocaat van uw partner. Met andere woorden: een echtscheiding waarbij twee advocaten betrokken zijn, hoeft niet per se te eindigen in een “vechtscheiding” met eindeloze procedures.
Hoe de echtscheiding verloopt, heeft u dus voor een groot deel zelf in de hand.
|